ایران و چین دو شریک کلیدی در طرح یک کمربند یک جاده با سابقه طولانی دوستی و همکاری رو به رشد در زمینه‌های مختلف هستند. روابط دیپلماتیک این دو کشور به طور رسمی در سال 1971 برقرار شد و در سال های گذشته این روابط دوجانبه مثبت و پایدارتر شده است.

به گزارش توریست مگ، ایران و چین دو کشور با تمدن کهن به عنوان کشورهایی کهن در مسیر جاده ابریشم هستند و وارثان فرهنگ، هنرهای مختلف و منابع گردشگری هستند و در دستاوردهای تمدن بشری تأثیرگذار هستند. تقویت مشترک توسعه میراث فرهنگی و منابع گردشگری ایران و چین نه تنها به تقویت درک متقابل و دوستی بین دو ملت کمک می کند، بلکه به احیاء و بهره برداری از میراث فرهنگی و توسعه گردشگری نیز کمک موثری می کند. موزه هنر شانگهای در نظر دارد با برگزاری کنفرانس میراث فرهنگی و توسعه گردشگری چین و ایران از 23 تا 26 اکتبر 2023 (1 تا 4 آبان 1402) گامی موثر در تبادل فرهنگی دو کشور باستانی ایران و چین بردارد.

موزه هنر شانگهای به عنوان پیشگام در تبادلات فرهنگی بین المللی، روابط دوستانه ای با شخصیت ها و موسسات فرهنگی و هنری مختلف در ایران برقرار کرده و به طور متوالی نمایشگاه هایی از ایران در چین برگزار کرده است، مانند نمایشگاه نقاشی ایرانی (مینیاتور)، فرش ایرانی. نمایشگاه. ، نمایشگاه هنرهای سنتی و نمایشگاه مشترک کودکان و هنرمندان جوان چینی و ایرانی از جمله آنهاست.

این همایش می‌تواند با گفت‌وگوهای مشترک با هدف بررسی رویکردهای نوین احیا و بهره‌برداری از میراث فرهنگی، پتانسیل‌های توسعه و همکاری‌های میراث فرهنگی و گردشگری دو کشور ایران و چین را مورد بررسی قرار دهد و راه‌های مناسب را اجرا کند. موزه هنر شانگهای و مجمع جهانی حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس شانگهای با حفظ ارتباط نزدیک با شخصیت ها و نهادهای فرهنگی و گردشگری، بستر مناسبی را برای برگزاری رویداد پیش رو فراهم کرده است. در این همایش از مدیران اجرایی حوزه میراث فرهنگی و گردشگری ایران، روسای نهادهای فرهنگی و هنری و صاحب نظران حوزه فرهنگی، هنری و گردشگری دعوت شده است.

یکی از ایرانیانی که در این همایش شرکت کرد؛ مهدی تمیزی یکی از هنرمندان هنرهای تجسمی استان اصفهان است. وی در این برنامه به ایراد سخنرانی در خصوص تنوع هنری و گردشگری هنری پرداخت و گفت: گاهی کشف و شهود دنیای خیالی در برخورد با اثر هنری اتفاق می افتد. به هر حال آنچه منجر به خلق یک اثر هنری می شود و یک اثر هنری را از سایر آثار هنری متمایز می کند نگرش یا جهان بینی خالق آن است. جهان بینی به اندازه کثرت اذهان انسان متفاوت و متغیر است و این جهان بینی متاثر از ویژگی هایی است که از فرهنگ و محیط هر فرد نشات می گیرد.

وی ادامه داد: کلیدواژه تنوع هنری اینگونه به وجود می آید. این تنوع هنری، بیش از آنکه مسئول حمل و غنی‌سازی نمونه‌های مختلف تاریخ هنر باشد، پاسخگوی نیازهای متفاوت مخاطبان بی‌شماری است که خواهان آن هنر هستند که جهان‌بینی نزدیک‌تر به جهان‌بینی خودشان دارد.

تمیزی گفت: گاهی مخاطب اثر هنری از نظر جغرافیایی فرسنگ ها با خالق آن فاصله دارد، اما آن قدر آن شکل زیبایی شناسی را می خواهد که بدون توجه به مسافت، برای به دست آوردن آن اثر تلاش می کند و رنج سفر را متحمل می شود. تجربه کشف و شناخت ارزش های فرهنگی و هنری ملت ها یکی از تجربیات زیبایی شناختی است که در سفر به دست می آید. این کشف جدید به فرد امکان می دهد جامعه مقصد را ملاقات کرده و بشناسد. همچنین درک نوآوری هایی که دانش فرد از جامعه مادر مبدأ را دو چندان می کند.

وی افزود: گاه مجموعه ای از استانداردها و شناسه های تثبیت شده در زیبایی شناسی و هنر اقوام خاصی دیده می شود و مخاطب آگاه و مشتاق با توجه به دانش و مطالعه خود و به قصد تعامل با آن نوع هنر به سراغ سرزمینی که زادگاه آن نوع هنر است.

وی گفت: در این مرحله است که گردشگری هنری اعتبار معنایی و کارکردی پیدا می کند. برگزاری نمایشگاه های هنری جهانی و اکسپوهای سالانه تلاشی فرهنگی برای جذب مخاطبان خاص هنردوست است. امکان بازدید و آشنایی با اماکن باستانی و بناها و موزه ها یکی دیگر از راه های جذب مخاطب خاص هنردوستان و کارشناسان هنر است.

این هنرمند ادامه داد: آثار دست ساز در طول تاریخ همواره محل تبادل خلاقیت، فرهنگ، ایدئولوژی و اندیشه بوده است. در هنر ملل مختلف جاذبه هایی وجود دارد و همین جاذبه هاست که اشتیاق دیدن و کشف نمونه های فرهنگی و هنری جوامع را در انسان زنده می کند. اگر قواعد زیباشناختی ثابتی وجود داشت، پیچیدگی‌ها، رازها و اسطوره‌ها شکل نمی‌گرفت و انسان چیزی در درک لذت و شهود زیبایی نداشت. این یک تبادل هنری جهانی است که در آن هنرمندان و متفکران از هر طیف فرهنگی فرصت تبادل نظر خواهند داشت.

تمیزی تصریح کرد: دنیای امروز با وجود تنوع هنر و به تبعیت از آن گردشگری هنری زمانی به دنیایی بی مرز تبدیل می شود که پای اندیشه و هنر به میدان بیاید. جنگ های قومی، قبیله ای و عقیدتی فروکش می کند. زبان مفهومی جهانی پیدا می کند و وحدت و کثرت، با وجود تفاوت در معنا، در یک مسیر واحد قرار می گیرد. همه با هدفی واحد، متعالی و زیبا به نام صلح؛ آنچه مردم این زمین کوچک به آن نیاز دارند.